Stetoskopy kardiologiczne SPL™

Stetoskop kardiologiczny wyróżnia się na tle pozostałych typów stetoskopów. Posiada zdecydowanie największą i ciężką głowicę oraz solidny, grubościenny dren akustyczny. Średnica membrany waha się w granicach 45-50 mm, średnica lejka 25-30 mm. Głowica jest dwustronna w układzie membrana/ lejek. Cała konstrukcja stetoskopu kardiologicznego jest tak zaprojektowana, aby możliwie najskuteczniej prowadzone było osłuchiwanie w zakresie niskich częstotliwości 30 – 150 Hz, Ten zakres częstotliwości jest najbardziej interesujący dla kardiologa.

Aby uzyskać wysoką czułość stetoskopu na niskie częstotliwości muszą być spełnione określone warunki:

• Głowica stetoskopu kardiologicznego musi być wykonana z najwyższą precyzją pasowania obrotowego tłoczka z korpusem głowicy. Pomimo wykonania części z zachowaniem właściwej tolerancji wymiarowej konieczny jest, na etapie montażu głowicy, ręczny dobór współpracujących elementów. Czynność ta musi być przeprowadzona przez doświadczonego pracownika. Straty sygnału akustycznego w obrębie niskich częstotliwości są bardzo duże, gdy występują najdrobniejsze luzy i nieszczelność pasowanych części. Stal nierdzewna jest najlepszym materiałem na głowicę kardiologiczną, gdyż zapewnia niezmienne parametry wymiarowe przez bardzo długi czas użytkowania stetoskopu.
• Membrana stetoskopu kardiologicznego musi mieć dużą średnicę/ powierzchnię co sprzyja lepszemu przenoszeniu niskich częstotliwości.
• Dren kardiologiczny powinien posiadać dwa wewnętrzne, niezależne kanały akustyczne. Zmniejszenie średnicy falowodu skutkuje osłabieniem średnich i wysokich częstotliwości z jednoczesną lepszą słyszalnością niskich częstotliwości. Dren musi doskonale tłumić zewnętrzne zakłócenia. Jest on znacznie grubszy niż w innych typach stetoskopów. Uzyskuje się to poprzez zwiększenie grubości ścianki.
• Lira i oliwki muszą zapewniać idealne uszczelnienie toru akustycznego.

Ciekawym zagadnieniem jest ewolucja konstrukcji stetoskopów kardiologicznych na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat. Zyskują na popularności stetoskopy z głowicą w układzie dwóch membran tzn. membrana duża i membrana mała. Membrana mała pojawia się w miejsce klasycznego lejka. Lejek nazywany dawniej „sercówką” daje cichszy sygnał niż membrana, ale jest jednocześnie najbardziej wrażliwy na niskie częstotliwości. Żeby to docenić potrzebne jest jednak naprawdę czułe i doświadczone lekarskie ucho. Lejek z natury o mniejszej średnicy jest wykorzystywany do miejscowego, precyzyjnego badania z ograniczeniem pola osłuchowego.

Stetoskopy kardiologiczne SPL™ oferujemy w wersji tradycyjnej, klasycznej oraz w tzw. wersji dual.